Budowanie zaufania użytkownika na stronie internetowej

Realizacja

Ludzie wyjeżdżający na drugi koniec świata w poszukiwaniu pracy mają w głowach dwie rzeczy. Po pierwsze: nadzieję na lepsze jutro (dla siebie i dla bliskich) oraz strach przed izolacją w obcym kraju, barierą językową, a przede wszystkim przed utratą bliskich, czyli krótko mówiąc: strach przed samotnością. Odpowiedź na te emocje (tęsknota za bliskimi i nadzieja na lepsze jutro) powinny być tą wartością dodatkową. To dlatego dobierając zdjęcia, skupiałam się zarówno na sferze życia związanej z pracą (czyli zdjęcia ludzi w pracy), jak i sferze emocjonalnej (czas wolny/po pracy- czyli spędzony z innymi ludźmi, nowymi przyjaciółmi, kontakt z bliskimi przez telefon, komputer). Również sam charakter zdjęć był specyficzny. Zdjęcia nie powinny być idealne, ludzie na zdjęciach również. Wystudiowane, perfekcyjnie oświetlone zdjęcia z ludźmi = modelami, tutaj się nie sprawdzą, ponieważ będą budowały dystans, brak zaufania. Wybierając zdjęcia, kierowałam się ich autentycznością, naturalnością, nawet kosztem techniki wykonania.

Kolejną ważną sprawą była zachęta do nawiązania kontaktu. Zawsze pod ręką powinien być formularz kontaktowy i numer telefonu. Takie rozwiązania budują atmosferę dostępności, łatwego kontaktu. Również sam układ i dynamika strony odpowiadają za poczucie bezpieczeństwa. Poziome linie, kwadraty, prostokąty, dużo przestrzeni — takie formy budują poczucie stabilności, ugruntowania. Skoro strona ma przede wszystkim wzbudzać zaufanie, to nie możemy pozwolić sobie na przestraszenie użytkownika zbyt agresywną grafiką, animacją, filmami w tle itp. Dlatego układ strony jest klasyczny, jeśli chodzi o rozmieszczenie menu i treści. Ich innowacyjność polega na odpowiednim doborze zdjęć, o opowiadaniu historii zdjęciami.